An ein Veilchen
(aus dem Italienisch)
Birg, o Veilchen, in deinem blauen Kelche,
Birg die Tränen der Wehmut, bis mein Liebchen
Diese Quelle besucht. Entpflückt die Schöne
Dich dem Rasen, die Brust mit dir zu schmücken,
O dann schmiege dich an ihr Herz, und sag ihr,
Daß die Tropfen, in deinem blauen Kelche,
Aus der Seele des treusten Jünglings flossen,
Der sein Leben verweinet, und den Tod wünscht.
A una violeta
(traduït de l’italià)
Amaga, oh violeta, en el teu blau calze,
les meves llàgrimes de melangia, fins que l’estimada
visiti aquesta font! Et collirà somrient
entre l’herba, per ornar-se amb tu el seu pit.
Oh, doblega’t llavors cap el seu cor i digues-li
que les gotes del teu blau calze
brollaren de l’ànima del més fidel dels joves,
que es passà la vida plorant i desitjant la mort.
(Lied, Op. 49/2, Bonn, estiu 1868)
(El poema original és Battista Felice Zappi)