Anklänge
Hoch über stillen Höhen
Stand in dem Wald ein Haus;
Einsam war’s zu sehen
Dort überm Wald hinaus.
Ein Mädchen saß darinnen
Bei stiller Abendzeit,
Tät seidne Fäden spinnen
Zu ihrem Hochzeitskleid.
Remembrances
Prop d’aquelles tranquil·les cimes
hi havia una casa en el bosc;
se la podia veure, solitària,
per damunt de la boscúria.
Una noia estava asseguda
en les tranquil·les hores del capvespre,
filava amb fils de seda
el seu vestit de núvia.