Das Mädchen spricht
Schwalbe, sag’ mir an,
Ist’s dein alter Mann,
Mit dem du’s Nest gebaut,
Oder hast du jüngst
Erst dich ihm vertraut?
Sag’, was zwitschert ihr,
Sag’, was flüstert ihr
Des morgens so vertraut?
Gelt, du bist wohl auch
Noch nicht lange Braut?
La noia parla
Digues-me, oreneta,
és el teu antic amor
amb qui has fet el teu niu,
o només fa poc
que t’hi has confiat?
Digues-me què et refila,
digues-me què et murmura
tan confiat els matins?
No és veritat que fa poc de temps
que estàs promesa?
(Lied, Op. 107/3, Thun, estiu 1883)