Manuel Capdevila i Font
musicògraf
SIgnaturaMC 500
  • Obra: Das Mädchen und die Hasel, WoO 31/10
  • Compositor: Johannes Brahms
  • Poeta: Kretschmer-Zuccalmaglio
  • Poema original

    Das Mädchen und die Hasel

    Es wollt’ ein Mädchen Rosen brechen gehen,
    Wohl in die grüne Heide.
    Was fand sie da am Wege stehn?
    Eine Hasel, die war grüne.

    “Guten Tag, gutenTag, liebe Hasel mein,
    Warum bist du so grüne?”
    “Hab Dank, hab Dank, wackres Mägdelein,
    Warum bist du so schöne?”

    “Warum daß ich so schöne bin,
    Das will ich dir wohl sagen:
    Ich eß weiß Brot, trink kühlen Wein,
    Davon bin ich so schöne.”

    “Ißt du weiß Brot, trinkst kühlen Wein,
    Und bist davon so schöne:
    So fällt alle Morgen kühler Tau auf mich,
    Davon bis ich so grüne.”

    “So fällt alle Morgen kühler Tau auf dich,
    Und bist davon so grüne?
    Wenn aber ein Mädchen ihren Kranz verliert,
    Nimmer kriegt sie ihn wieder.”

    “Wenn aber ein Mädchen ihren Kranz will behalten,
    Zu Hause muß sie bleiben,
    Darf nicht auf alle Narrentänz’ gehn;
    Die Narrentänz’ muß sie meiden.”

    Hab Dank, hab Dank, liebe Hasel mein,
    Daß du mir das gesaget,
    Hätt’ mich sonst heut’ auf ‘n Narrentanz bereit’
    Zu Hause will ich bleiben.”

  • Poema en català

    La noia i l’avellaner

    Una noia volia anar a collir roses
    en el prat verd.
    I què és el que hi trobà?
    Un avellaner, molt verd.

    “Bon dia, bon dia, estimat avellaner,
    per què ets tan verd?”
    “Gràcies, gràcies, honesta noia,
    per què ets tan bella?”

    “Per què sóc tan bella
    ara t’ho explicaré:
    Menjo pa blanc i bec vi fresc,
    per això sóc tan bella.”

    “Menges pa blanc, beus vi fresc,
    i per això ets tan bella;
    a mi em cau al damunt cada matí la fresca rosada,
    per això sóc tan verd.”

    “Et cau al damunt cada matí la fresca rosada,
    i per això ets tan verd?
    Quan una noia perd la seva corona,
    mai no la recupera.”

    “Però si una noia vol conservar la seva corona,
    s’ha de quedar a casa,
    no ha d’anar a balls de Carnestoltes,
    aquests balls els ha d’evitar.”

    “Gràcies, gràcies, estimat avellaner,
    pel que m’has dit,
    sinó hauria anat avui a un ball de Carnestoltes,
    em quedaré a casa.”

  • (Cançó popular infantil alemanya, per a veu i piano, WoO 31/10, Düsseldorf, 1857?)