Der Bräutigam
Von allen Bergen nieder
So fröhlich Grüßen schallt –
Das ist der Frühling wieder,
Der ruft zum grünen Wald!
Ein Liedchen ist erklungen
Herauf zum stillen Schloß –
Dein Liebster hats gesungen,
Der Liebster, der hebt dich auf sein Roß.
Wir reiten so geschwinde
Von allen Menschen weit –
Da rauscht die Luft so linde
In Waldesainsamkeit.
Wohin? im Mondenschimmer
So bleich der Wald schon steht.
Leis rauscht die Nacht, frag nimmer
Wo Lieb zu Ende geht!
El nuvi
Arriben alegres salutacions
des de totes les muntanyes...
ja ha tornat la primavera,
que crida als boscos verds!
Ha arribat una cançoneta
fins al silenciós castell...
l’ha cantada el teu estimat
que t’aixeca damunt del seu corser.
Cavalquem molt veloços
lluny de tots els homes...
l’aire murmura dolçament
en la solitud del bosc.
Vers on? A la llum de la lluna
el bosc és molt esblaimat...
la nit murmura suaument,
no preguntis mai on és la fi de l’amor!