Der Jäger in dem Walde
Der Jäger in dem Walde
Sich suchet seinen Aufenthalt,
Mit Hund und Wehr wohl hin und her
Ob für ihn nichts zu trefen wär.
Mein Hündelein, ist stets bei mir
In diesem grünen Laubgewölb,
Mein Hündchen wacht, mein Herz es lacht,
Die Augen gehen hin und her.
Es ruft mir eine Stimme zu:
“Wo bist du, grüner Jäger du?”
Wie kommst du in den Wald hinein,
Du Strahlenaugig Mägdelein?
“Dich aufzuspüren bin ich hier
In diesem grünen Laubrevier.
Ich ging im Wald wohl hin und her,
Ob auch kein Jäger drinnen wär.”
Ich küßte sie ganz herziglich
Und sprach: Fürwahr du bist für mich,
Bleib du bei mir als Jägerin,
Du Strahlenaugig Mägdelein!
El caçador del bosc
El caçador del bosc
busca el seu amagatall,
avança amb el gos i el fusell,
com si res no hagués de trobar.
El meu gosset sempre m’acompanya
en aquesta verda volta de fullatge,
el gosset vigila, el meu cor somriu,
i els ulls no deixen d’observar.
Una veu em crida:
“On ets, caçador de verd?”
Per què has vingut al bosc,
noia dels ulls brillants?
“He vingut a buscar-te,
entremig del verd boscatge.
He recorregut tot el bosc
com si no hi hagués cap caçador.”
La vaig besar de tot cor
i li vaig dir: Des d’ara seràs meva,
queda’t amb mi com a caçadora,
noia dels ulls brillants!
(Cançó popular infantil alemanya, per a veu i piano, WoO 31/9, Düsseldorf, 1857?)