Manuel Capdevila i Font
musicògraf
SIgnaturaMC 500
  • Obra: Die Versuchung, WoO 32/19
  • Compositor: Johannes Brahms
  • Poeta: Kretschmer-Zuccalmaglio
  • Poema original

    Die Versuchung

    Feinsliebchen, du sollst mir nicht barfuss geh’n,
    Du zertrittst dir die zarten Füsslein schön.
    La la la la, la la la la,
    Du zertrittst dir die zarten Füsslein schön.

    Wie sollte ich denn nicht barfuss geh’n
    Hab’ keine Schuhe ja anzuzieh’n?
    La la la la, la la la la,
    Hab’ keine Schuhe ja anzuzieh’n?

    Feinsliebchen, willst du mein eigen sein,
    So kaufe ich dir ein Paar Schühlein fein!
    La la la la, la la la la,
    So kaufe ich dir ein Paar Schühlein fein!

    Wie könnte ich euer eigen sein,
    Ich bin ein arm’ Dienstmägdelein.
    La la la la, la la la la,
    Ich bin ein arm’ Dienstmägdelein.

    Und bist du arm, so nehm’ ich dich doch,
    Du hast ja Ehr’ und Treue noch.
    La la la la, la la la la,
    Du hast ja Ehr’ und Treue noch.

    Die Ehr’ und Treu’ mir Keiner nahm,
    Ich bin wie ich von der Mutter kam.
    La la la la, la la la la,
    Ich bin wie ich von der Mutter kam.

    Und Ehr’ und Treu’ ist besser wie Geld,
    Ich nehm’ mir ein Weib das mir gefällt.
    La la la la, la la la la,
    Ich nehm’ mir ein Weib das mir gefällt.

    Was zog er aus seiner Tasche fein?
    Mein Herz, von Gold ein Ringelein.
    La la la la, la la la la,
    Mein Herz, von Gold ein Ringelein.

  • Poema en català

    La temptació

    Estimada, no has d’anar descalça,
    destrossaràs els teus peuets bells i delicats.
    La la la la, la la la la,
    destrossaràs els teus peuets bells i delicats.

    Com vols que no vagi descalça,
    si no tinc sabates per posar-me?
    La la la la, la la la la,
    si no tinc sabates per posar-me?

    Estimada, si vols ésser meva,
    et compraré un parell de belles sabates!
    La la la la, la la la la,
    et compraré un parell de belles sabates!

    Com vols que sigui teva?
    No sóc més que una pobra serventa.
    La la la la, la la la la,
    No sóc més que una pobra serventa.

    Encara que siguis pobre, et prendré,
    tens encara honra i fidelitat.
    La la la la, la la la la,
    tens encara honra i fidelitat.

    Ningú m’ha pres l’honra i la fidelitat,
    sóc com vaig sortir de la mare.
    La la la la, la la la la,
    sóc com vaig sortir de la mare.

    Honra i fidelitat valen més que els diners,
    prenc una muller que m’agrada.
    La la la la, la la la la,
    prenc una muller que m’agrada.

    Què és el que treu de la butxaca?
    Cor meu, és un anellet d’or!
    La la la la, la la la la,
    Cor meu, és un anellet d’or!

  • (Lied, WoO 32/19, Hamburg, primavera 1858)

    (Lied per a cor femení a a tres veus, –sopranos I i II i contralts–, a capella, WoO 37/7, Hamburg, 1859-62)