In den Beeren
“Singe, Mädchen, hell und klar,
Sing aus voller Kehle,
Daß uns nicht die Spatzenschar
alle Beeren stehle!”
“Mutter, mag auch weit der Spatz
Fliehn vor meinem Singen,
Führt ich doch, es wird den Schatz
Um so näher brigen.”
“Freilich, für so dreisten Gauch
Braucht es einer Scheuche,
Warte nur, ich komme auch
In die Beerensträuche!”
“Mutter, nein, das hat nicht Not:
Beeren, schau, sind teuer,
Doch der Küße reif und rot
Gibt es viel heuer!”
En les baies
“Canta, filla, alegre i clara,
canta a plena veu,
que aquesta munió de pardals
no ens robi totes ls baies!”
“Mare, encara que els pardals
fugin amb els meus cants,
em penso que amb ells
atrauré al meu estimat.”
“Segur, per a tant d’atreviment
necessitarem un espantall;
espera, que també jo vaig
als arbusts de les baies!”
“Mare, no, no és necessari;
mira, los baies són molt bones,
però de besos madurs i granats
n’hi ha molts avui dia!”
(Lied per a una o dues veus, amb piano, Op. 84/3, Preßbaum bei Wien, estiu 1881)