Lied von Shakespeare
(aus “Was ihr wollt”, “Twelfth Night”, AKt II,)
Szene IV)
(Deutsche übersetzung:August Wilhelm Schlegel)
Komm herbei, komm herbei, Tod!
Und versenk’ in Cypressen den Leib.
Laß mich frei, laß mich frei, Not!
Mich erschlägt ein holdseliges Weib.
Mit Rosmarin mein Leichenhemd,
O bestellt es!
Ob Lieb’ ans Herz mir tödlich kömmt,
Treu’ hält es!
Keine Blum’, keine Blum’ süß
Sei getreut auf dem schwärzlichen Sarg.
Keine Seel’, keine Seel’ grüß!
Merin Gebein, wo die Erd’ es verbarg.
Und Ach und Weh zu wenden ab,
Bergt alleine
Mich, wo kein Trauer wall’ ans Grab,
Und weine,
Cançó de Shakespeare
(de “El que voleu”, Acte II, Escena 4a)
(Traducció alemanya d’August Wilhelm Schlegel)
Vine cap aquí, mort, vine cap aquí,
i enterra el cos entre els xiprers!
Allibera’m, misèria, allibera’m,
m’ha ferit una graciosa dama!
Busqueu romaní per a la meva mortalla!
busqueu-lo!
Si l’amor m’ha ferit de mort el cor,
conserveu-lo fidel!
Que cap flor, cap dolça flor
sigui posada damunt el meu negre taüt.
Cap ànima, cap ànima ha de saludar
les meves despulles on la terra les oculti.
Per evitar totes les lamentacions,
poseu-me sol
on ningú vetlli, fidel, la tomba
i plori.
Text original de Shakespeare:
Come away, come away, death,
And in sad cypress let me be laid;
Fly away, fly away, breath;
I am slain by a fair cruel maid.
My shroud of white, stuck all with yew,
O! prepare it.
My part of death, no one so true
Did share it.
Not a flower, not a flower sweet,
On my black coffin let there be strown;
Not a friend, not a friend greet
My poor corse, where my bones shall be thrown.
A thousand thousand sighs to save,
Lay me, O! where
Sad true lover never find my grave,
To weep there.
(Lied per a cor femení, dues trompes i arpa, Op. 17/2, Hamburg, febrer 1860)