Manuel Capdevila i Font
musicògraf
SIgnaturaMC 500
  • Obra: Zu Straßburg auf der Schanz
  • Compositor: Gustav Mahler
  • Poeta: Jochim von Arnim, Clemens Brentano
  • Poema original

    Zu Straßburg auf der Schanz

    Zu Straßburg auf der Schanz,
    Da ging mein Trauern an,
    Das Alphorn hört’ ich drüben wohl anstimmen,
    Ins Vaterland mußt’ ich hinüberschwimmen,
    Das ging nicht an.

    Ein’ Stunde in der Nacht
    Sie haben mich gebracht;
    Sie führten mich gleich vor des Hauptmanns Haus,
    Ach Gott, sie fischten mich im Strome auf,
    Mit mir ist’s aus.

    Früh morgens um zehn Uhr
    Stellt mein mich vor das Regiment;
    Ich soll da bitten um Pardon,
    Und ich bekomm’ doch meinen Lohn,
    Das weiß ich schon.

    Ihr Brüder allzumal,
    Heut seht ihr mich zum letztenmal;
    Der Hirtenbub ist doch nur schuld daran,
    Das Alphorn hat mir solches angetan,
    Das klag’ ich an.

    Ihr Brüder alle drei,
    Was ich euch bitt’, erschießt mich gleich;
    Verschont mein junges Leben nicht,
    Schießt zu, daß das Blut ‘raus spritzt,
    Das bitt’ ich euch.

    O Himmelskönig, Herr!
    Nimm du meine arme Seele dahin,
    Nimm sie zu dir in den Himmel ein,
    Laß sie ewig bei dir sein
    Und vergiß nicht mein!

  • Poema en català

    En el campament d’Estrasburg

    En el campament d’Estrasburg
    començà la meva aflicció;
    vaig sentir sonar allà la trompa dels Alps,
    i vaig haver de nedar cap a la mare pàtria,
    i no pogué ser.

    En un moment de la nit
    em varen agafar;
    em portaren just davant la casa del capità,
    ai, Déu meu, em pescaren del corrent,
    tot s’ha acabat per a mi.

    A les deu del matí
    em col·loquen davant del regiment;
    els haig de demanar perdó,
    i rebré la meva recompensa,
    això ja ho sé.

    Tots vosaltres, germans,
    em veieu avui per última vegada;
    la culpa és del pastoret,
    la causant és la trompa dels Alps,
    i a ella l’acuso.

    Vosaltres tres, germans,
    el que us demano és que m’afuselleu ja,
    no perdoneu la meva jove vida,
    dispareu, que brolli la sang,
    això és el que us demano.

    Oh, Senyor, rei del cel!
    Porta-hi la meva pobre ànima,
    porta-la cap a Tu en el cel,
    deixa-la estar amb Tu eternament
    i no m’oblidis!

  • (Lied per a veu i piano, 1887-90)