Poema original
Husarenabzug
Aus dem dunklen Tor
Wallt kein Zug von Mücklein;
Horch! daraus empor
Schallt Trompeterstücklein.
Platz für die schönen Husaren!
Milchmädchen bei Seite!
Drückt euch ans Brückengeländer!
Es ziehn in die Weite
Lustige Knaben.
Freunde! Wie das Hengstlein
Den frohen Lauf tanzt,
Wie sein dickes Wänstlein
Der Hauptmann aufpflanzt.
Seien wir munter und denken wir nicht
An den weißen Stein,
Der ihr Füßlein trug,
Wenn am Brunnen die Liebste
Stand bei der Freundin.
Hei! vielleicht ein Windstoß
Am Brunnen wirbelt,
Daß, der sonst gelind floß
Stäubt und verzwirbelt.
Tröste dich, Herzallerliebste!
Die bausigen Backen
Wird dein Husärlein
Dem Gotte der Winde zerhacken!
Poema en català
Partença dels hússars
L’obscura porta
no la travessa cap eixam de mosquits;
escolteu! se senten
tocs de trompetes!
Feu lloc per als bells hússars!
Lleteres, aparteu-vos!
empenyeu-vos cap a l’ampit del pont!
Se’n van molt lluny
els alegres nois.
Amics! Com dansen
alegres els corsers!
Com treu el capità
la seva gran panxa!
Estem alegres i no pensem
en la pedra blanca
que sostenia el seu peuet,
quan l’estimada era a la font
amb la seva amiga.
Ai! Potser una ventada
s’arremolina en la font,
que abans rajava suaument
i ara s’enterboleix i remou.
Consola’t, estimada del meu cor!
el teu estimat hússar
trinxarà les inflades galtes
del déu dels vents!