Poema original
Märzveilchen
Der Himmel wölbt sich rein und blau,
Der Reif stellt Blumen aus zur Schau.
Am Fenster prangt ein flimmernder Flor.
Ein Jüngling steht, ihn betrachtend, davor.
Und hinter der Blumen blühet noch gar
Ein blaues, ein lächlendes Augenpaar.
Märzveilchen, wie jener noch keine gesehn!
Der Reif wird angehaucht zergehn.
Eisblumen fangen zu schmelzen an,
Und Gott sei gnädig dem jungen Mann.
Poema en català
Violetes de març
La volta del cel s’estén pura i blava,
el gebre exposa una munió de flors,
tímides flors lluen en la finestra,
un jove està al davant i les contempla.
I darrera les flors lluen molt més
un parell d’ulls blaus i somrients.
Violetes de març, com ningú no ha vist mai!
El gebre es fondrà amb la brisa.
Les flors gelades comencen a desglaçar-se,
que Déu tingui pietat del jove!