Manuel Capdevila i Font
musicògraf
SIgnaturaMC 500
  • Obra: Waldmädchen, op. 69/2
  • Compositor: Robert Schumann
  • Poeta: Joseph von Eichendorff
  • Poema original
     
    Waldmädchen
     
    Bin ein Feuer hell, das lodert
    Von dem grünen Felsenkranz,
    Seewind ist mein Buhl und fodert
    Mich zum lustgen Wirbeltanz,
    Kommt und wechselt unbeständig.
    Steigend wild,
    Neigend mild,
    Meine schlanken Lohen wend ich:
    Komm nicht nach mir, ich verbrenn dich!
     
    Wo die wilden Bäche rauschen
    Und die hohen Palmen stehn,
    Wenn die Jäger heimlich lauschen,
    Viehe Rehe einsam gehn,
    Bin ein Reh, flieg durch die Trümmer,
    Über die Höh,
    Wo im Schnee
    Still die letzten Gipfel schimmern,
    Folg mir nicht, erjagst mich nimmer!
     
    Bin ein Vöglein in den Lüften,
    Schwing mich übers blaue Meer,
    Durch die Wolken von den Klüften
    Fliegt kein Pfeil mehr bis hieher,
    Und die Aun und Felsenbogen,
    Waldeinsamkeit
    Weit, wie weit,
    Sind versunken in die Wogen –
    Ach, ich habe mich verflogen!
  • Poema en català
     
    Nimfa dels boscos
     
    Sóc un foc brillant que s’encén
    en les roques coronades de verd;
    el vent del mar és el meu pretendent,
    que em porta a un alegre remolí de danses;
    ve i canvia vel·leïtós,
    creix, salvatge,
    i minva dolçament,
    i haig de canviar les meves esveltes flames;
    no vinguis a mi, et cremaré!
     
    On murmuren salvatges rierols
    i hi ha altes palmeres,
    quan els caçadors espien secretament
    com passen molts cérvols solitaris,
    sóc un cérvol que corre entre les runes,
    cap els llunyans cims
    on encara lluu
    l’última neu;
    no em segueixis, mai no em caçaràs!
     
    Sóc un ocellet del cel,
    i volo per damunt del mar blau,
    des dels abismes a través dels núvols
    cap sageta arriba fins ací,
    i les ondulades praderes i muntanyes,
    els boscos solitaris,
    llunyans, molt llunyans,
    s’han perdut entre les ones...
    Ai, no sé per on estic volant!
  • (Lied per a cor femení a quatre veus, amb piano ad libitum, Op. 69/2, Dresden, març 1849)