Manuel Capdevila i Font
musicògraf
SIgnaturaMC 500
  • Obra: Hoffen und wieder verzagen, op. 19/5
  • Compositor: Richard Strauss
  • Poeta: Adolf Friedrich, Graf von Schack
  • Poema original
     
    Hoffen und wieder verzagen
     
    Hoffen und wieder verzagen,
    Harrend lauschen vor ihrem Balkon,
    Ob nicht, vom Winde getragen,
    Zu mirr dringe von ihr ein Ton,
    Also reihen seit Monden schon
    Tage sich mir zu Tagen.
     
    Spät, wenn stumm und stummer
    Nacht sich lagert im öden Revier,
    Senken zu kurzem Schlummer
    Sich ermüdet die Wimpern mir;
    Wieder empor aus Träumen von ihr
    Fahr’ ich zu neuem Kummer.
     
    Aber, o Himmel, ich flehe:
    Raube mir nicht mein einziges Gut,
    Dies beglückende Wehe,
    Das ich genährt mit des Herzens Blut!
    Hoch und höher laß lodern die Gluth,
    Drin ich selig vergehe!
  • Poema en català
     
    Esperar i tornar a desanimar-se
     
    Esperar i tornar a desanimar-se,
    escoltar impacient sota el seu balcó,
    per si, portada pel vent,
    m’arribés una paraula seva,
    així es succeeixen fa moltes llunes
    un dia rere l’altre.
     
    Tard, quan més i més silenciosa
    s’estén la nit pel carrer desert,
    es lliuren a un curt son
    els meus ulls cansats;
    i despertat de somniar-te
    m’enfronto a noves penes.
     
    Però, oh cel, imploro:
    no em prenguis el meu bé més preat,
    aquest dolor benefactor
    que alimento amb la sang del cor;
    com més deixis cremar la seva ardor,
    més benaurat em moriré interiorment!
  • (Lied, Op. 19/5, RSWV 152/5, gener 1888)