Manuel Capdevila i Font
musicògraf
SIgnaturaMC 500
  • Obra: Ich sehe, wie in einem Spiegel, op. 46/5
  • Compositor: Richard Strauss
  • Poeta: Friedrich Gottlieb Rückert
  • Poema original
     
    Ich sehe, wie in einem Spiegel
     
    Ich sehe, wie in einem Spiegel,
    In der Geliebten Auge mich;
    Gelöst vor mir ist jedes Siegel,
    Das mir verbarg mein eignes Ich.
     
    Durch deinen Blick ist mir durschsichtig
    Mein Herz geworden und die Welt;
    Was in ihr wirklich und was nichtig,
    Ist vor mir ewig aufgehellt.
     
    So wie durch meinen Busen gehet
    Hier deines Herzens stiller Schlag,
    So fühl’ ich, was die Schöpfung drehet
    Vom ersten bis zum jüngsten Tag.
     
    Die Welten drehn sich all’ um Liebe,
    Lieb’ ist ihr Leben, Lieb’ ihr Tod;
    Und in mir wogt ein Weltgetriebe
    Von Liebeslust und Liebesnoth.
     
    Der Schöpfung Seel’ ist ew’ger Frieden,
    Ihr Lebensgeist sein steter Krieg.
    Und so ist Friede mir beschiedem
    Sieg über Tod und Leben, Sieg.
     
    Ich spreche still zur Lieb’ im Herzen,
    Wie Blume zu der Sonne Schein:
    Du gibt mir Lust, du gib mir Schmerzen!
    Dein leb’ ich und ich sterbe dein.
  • Poema en català
     
    Em veig com en un mirall
     
    Em veig com en un mirall
    en els ulls de l’estimada;
    s’ha separat de mi aquell vel
    que m’amagava el meu propi jo.
     
    A través de la teva mirada
    se m’han fet transparents el meu cor i el món
    el que en ells hi ha d’important i de útil
    se m’ha il·luminat per sempre.
     
    Tal com els tranquils batecs del teu cor
    passen a través del meu pit,
    així sento el que ha mogut la creació,
    des del primer fins a l’últim dia.
     
    Els móns es mouen per l’amor,
    l’amor és la seva vida i la seva mort;
    i aixeca dintre meu l’anhel universal
    del delit amorós i l’amorosa angoixa.
     
    L’ànima de la creació és la pau eterna,
    i son esperit vital una lluita constant.
    I així se m’ha donat a mi la pau,
    una victòria sobre l’amor i la vida, una victòria.
     
    Parlo, silenciós, de l’amor al cor,
    com les flors als raigs de sol:
    dóna’m delit, dóna’m penes!
    Visc teu i teu moriré!
  • (Lied, Op. 46/5, RSWV 199/5, Charlottenburg, 7 de febrer 1900)