Manuel Capdevila i Font
musicògraf
SIgnaturaMC 500
  • Obra: Laß ruh’n die Todten, op. AV 35
  • Compositor: Richard Strauss
  • Poeta: Adalbert von Chamisso
  • Poema original
     
    Laß ruh’n die Todten
     
    Es ragt ein altes Gemäuer
           Hervor aus Waldesnacht,
    Wohl standen Klöster und Burgen
           Einst dort in herrlicher Pracht.
     
    Es liegen im kühlen Grunde
           Behauene Steine gereiht:
    Dort schlummern die Frommen, die Starken,
           Die Mächt’gen der alten Zeit.
     
    Was kommst du bei nächtlicher Weile
           Durchwühlen das alte Gestein?
    Und förderst herauf aus den Gräbern –
           Nur Staub und Todtengebein!
     
    Unmächtiger Sohn der Stunde,
           Das ist der Zeiten Lauf.
    Laß ruh’n, laß ruh’n die Todten,
           Du weck’st sie mit Klagen nicht auf.
  • Poema en català
     
    Deixa reposar els morts
     
    S’aixequen velles muralles
    en el bosc nocturn;
    havien estat d’un monestir fortificat
    d’esplendorosa magnificència.
     
    El sòl fred és ple de rengleres
    de pedres tallades;
    reposen allà els pietosos, els valents,
    els poderosos d’altres temps.
     
    Què vens a cercar entre velles pedres
    a aquestes hores de la nit?
    Què esperes de les tombes...
    més que pols i esquelets?
     
    Pobre fill del moment!
    Així és com transcorre el temps.
    Deixa reposar, deixa reposar els morts,
    no els despertaràs amb lamentacions!
  • (Lied, Op. AV 35, RSWV 50, Munic, desembre 1877)