Manuel Capdevila i Font
musicògraf
SIgnaturaMC 500
  • Obra: Der Kriegslustiger Waffenschmied
  • Compositor: Hugo Wolf
  • Poeta: Nikolaus Lenau
  • Poema original
     
    Der Kriegslustiger Waffenschmied
     
    Spritze, Funken, Säbelklinge,
    Werde meinen Hammerschlägen
    Hart geschmeidig, scharf, du Degen,
    Daß ich forh der Reiter schwinge!
     
    Schwert, wie dir mein Hammerschwingen
    Helle Funken ausgetrieben,
    Sollen bald von deinen Hieben
    Seelen aus den Leibern springen.
     
    Friede ist ein falscher Engel,
    Unkraut wuchert auf zu Wäldern,
    Steuren wachsen auf den Feldern
    Mehr als Korn und Weizenstengel.
     
    Friede hat das Menschenleben
    Still verwahrlost, sanft, verwüstet;
    Wie er seiner That sich brustet!
    Alles hängt voll Spinnenweben.
     
    Ha! nun fährt der Krieg dazwischen;
    Klafft und gähnt erst manche Wunde,
    Gähnt man seltner mit dem Wunde,
    Kampf und Tod die Welt erfrischen.
     
    Feige Lüge aus dem Herzen
    Treibt der Krieg, der offne, scharfe,
    Weil der Tod zerreißt die Larve,
    Weil die Wunden ehrlich schmerzen.
     
    Wieder soll in Kampfgewittern
    Frische Luft dr Wahrheit wehen,
    Tote werden auferstehen,
    Menschentretter werden zittern.
  • Poema en català
     
    L’armer guerrejador
     
    Salten espurnes, ressonen els sabres,
    els cops del meu martell
    et fan mal·leable i esmolada, espasa,
    perquè et brandi alegre el cavaller.
     
    Espasa, igual que el balanceig del meu martell
    desprèn guspires enceses,
    aviat els teus talls
    faran saltar ànimes dels cossos.
     
    La pau és un àngel fals,
    la mala herba creix en els boscos,
    la mentida s’escampa pels camps,
    més que el sègol i que el blat.
     
    La pau ha descuidat silenciosa
    la vida humana, l’ha devastada manyagament;
    com s’estarrufa del que ha fet!
    Tot està ple de teranyines.
     
    Ah! Ara arriba la guerra;
    es desperta i badalla primer amb algunes ferides;
    no importen gaire les ferides,
    la lluita i la mort refresquen el món.
     
    La guerra, oberta i afilada,
    treu del cor covardes mentides,
    perquè la mort trenca la màscara,
    perquè les ferides es sofreixen amb noblesa.
     
    Novament el fragor dels combats
    portarà l’aire fresc de la veritat,
    els morts ressuscitaran,
    els tirans tremolaran.
  • (Fragment d‘un Lied, Viena, maig 1880)