Manuel Capdevila i Font
musicògraf
SIgnaturaMC 500
  • Obra: Frühlingsglöcken
  • Compositor: Hugo Wolf
  • Poeta: Robert Reinick
  • Poema original
     
    Frühlingsglöcken
     
    Schneeglöckchen tut läuten!
    Kling-ling, kling-ling!
    Was hat das zu bedeuten?
    Ei, gar ein lustig Ding!
     
    Der Früihling heut geboren ward,
    Ein Kind der allerschönsten Art;
    Zwar liegt es noch im weißen Bett,
    Doch spielt es schon so wundernett.
    Drum kommt, ihr Vögel, aus dem Süd
    Und bringet neue Lieder mit!
    Ihr Quelle all,
    Erwacht im Tal!
    Was soll das lange Zaudern?
    Sollt mit dem Kinde plaudern!
     
    Maiglöckchen tut läuten!
    Bim-bam, bim-bam!
    Was hat das zu bedeuten?
    Frühling ist Bräutigam!
     
    Macht Hochzeit mit der Erde heut
    Mit großer Pracht und Festlichkeit.
    Wohlauf denn, Nelk und Tulipan,
    Und schwenkt die bunte Hochzeitfahn!
    Du Ros’ und Lilie, schmücket euch fein!
    Brautjungfern sollt ihr heute sein!
    Ihr Schmetterling’
    Sollt bunt und flink
    Den Hochzeitreigen führen,
    Die Vögel musizieren!
     
    Blauglöckchen tut läuten!
    Bim-bim, bim-bim!
    Was hat das zu bedeuten?
    Ach, das ist gar zu schlimm!
     
    Heut nacht der Frühling scheiden muß,
    Drum bringt man iihm den Abscheidesgruß,
    Glühwürmchen ziehn mit Lichter hell,
    Es rauscht der Wald, es klagt der Quell,
    Dazwischen singt mit süßem Schall
    Aus jedem Busch die Nachtigall,
    Und wird ihr Lied
    So bald nicht müd,
    Ist auch der Frühling schon so ferne;
    Sie hatten ihn alle so gerne!
  • Poema en català
     
    Campanes primaverals
     
    Sonen els lliris de neu!
    cling-ling, cling-ling!
    Què ens deuen dir?
    Ah, una cosa molt divertida!
     
    Avui ha nascut la primavera,
    un infant dels més bells!
    Encara jeu en un llit blanc,
    però ja juga meravellosament.
    Per això, veniu, ocellets del sud,
    i porteu noves cançons!
    Fons totes,
    desperteu-vos en les valls!
    Què és aquest llarg titubeig?
    Heu de parlar amb l’infant!
     
    Sonen els lliris de maig!
    Bim-bam, bim-bam!
    Què ens deuen dir?
    La primavera es casa!
     
    Es casa avui amb la Terra,
    amb gran esplendor i solemnitat.
    Veniu, clavells i tulipes,
    i agiteu les virolades banderes nupcials!
    Orneu-vos, roses i assutzenes,
    sereu les donzelles d’honor!
    Vosaltres, papallones,
    heu d’obrir, virolades
    i lleugeres, la dansa nupcial!
    Els ocells fareu la música!
     
    Sonen els lliris blaus!
    Bim-bim, bim-bim!
    Què ens deuen dir?
    Ai, és una gran desgràcia!
     
    Aquesta nit se’n va la primavera,
    i venen a acomiadar-se.
    Venen lluernes amb les llànties enceses,
    el bosc murmura, les fonts es lamenten.
    Mentrestant ressonen en tots els arbres
    les dolces refilades dels rossinyols,
    i la seva cançó
    no es cansarà aviat,
    la primavera és ja lluny,
    i tots l’estimaven tant!
  • (Lied, febrer 1883)