Poema original
In der Frühe
Kein Schlaf noch kühlt das Auge mir,
Dort gehet schon der Tag herfür,
An meinem Kammerfenster.
Es wüihlet mein verstörter Sinn
Noch zwischen Zweifeln her und hin
Und schaffet Nachtpesgenster.–
Ängst, quäle,
Dich nicht länger, meine Seele!
Freu’dich! schon sind da und dorten
Morgenglocken wach geworden.
Poema en català
De matinada
Cap son m’ha refredat encara els ulls
quan comença a clarejar
en la finestra de la meva cambra.
La meva ment astorada s’agita
encara plena de dubtes
i veu fantasmes nocturns...
No t’angoixis,
no pateixis més, ànima meva!
Alegra’t! Ací i allà es desperten ja
les campanes del matí.