Manuel Capdevila i Font
musicògraf
SIgnaturaMC 500
  • Obra: Verborgenheit
  • Compositor: Hugo Wolf
  • Poeta: Eduard Mörike
  • Poema original
     
    Verborgenheit
     
    Laß, o Welt, o laß mich sein!
    Locket nicht mit Liebesgaben,
    Laßt dies Herz alleine haben
    Seine Wonne, seine Pein!
     
    Was ich traure, weiß ich nicht,
    Es ist unbekanntes Wehe;
    Immerdar durch Tränen sehe
    Ich der Sonne liebes Licht.
     
    Oft bin ich mirkeum bewußt,
    Und die helle Freude zïcket
    Durch die Schwere, so m ich drücket
    Wonniglich in meiner Brust.
     
    Laß, o Welt, o laß mich sein!
    Locket nicht mit Liebesgaben,
    Laßt dies Herz alleine haben
    Seine Wonne, seine Pein!
  • Poema en català
     
    Solitud
     
    Deixa’m, oh món, deixa’m viure!
    No em sedueixis amb ofrenes d’amor!
    Deixa que aquest cor tingui tot sol
    els seus delits i les seves penes!
     
    No sé el que m’afligeix,
    és un dolor desconegut;
    sempre veig l’estimada llum del sol
    a través de les llàgrimes.
     
    Sovint no me’n adono a penes,
    quan una clara alegria batega
    entre la pesantor que m’oprimeix,
    i omple de delícies el meu cor.
     
    Deixa’m, oh món, deixa’m viure!
    No em sedueixis amb ofrenes d’amor!
    Deixa que aquest cor tingui tot sol
    els seus delits i les seves penes!
  • (Lied, Petersdorf, març 1888)