Manuel Capdevila i Font
musicògraf
SIgnaturaMC 500
  • Obra: Wanderlied, op. 3/4
  • Compositor: Hugo Wolf
  • Poeta: Johann Wolfgang von Goethe
  • Poema original
     
    Wanderlied
     
    Von den Berge zu den Hügeln,
    Niederab das Tal entlang,
    Da erkling es wie von Flügeln,
    Da bewegt sich’s wie Gesang;
    Und dem unbedingten Triebe
    Folget Freude, folget Rat;
    Und deiin Streben, sei’s in Liebe,
    Und dein Leben sei die Tat!
     
    Denn die Bande sind zerrissen,
    Das Vertrauen ist verletzt;
    Kann ich sagen, kann ich wissen,
    Welchem Zufall ausgesetzt
    Ich nun scheiden, ich nun wandern,
    Wie die Wittwe, trauervoll,
    Statt dem einen, mit dem andern
    Fort und fort mich wenden soll!
     
    Bleibe nicht am Boden heften,
    Frisch gewagt und frisch hinaus!
    Kopf und Arm mit heitern Kräften,
    Überall sind sie zu Haus;
    Wo wir uns die Sonne freuen,
    Sind wir jede Sorge los;
    Daß wir uns in ihr zerstreuen,
    Darum ist die Welt so groß.
  • Poema en català
     
    Cançó de caminar
     
    Des de les muntanyes i els turons
    fins a les valls més ensotades,
    ressona com un aleteig,
    alena com una cançó;
    que la joia i el seny
    segueixin els primers impulsos!
    I que els teus afanys siguin d’amor,
    i a ell dediquis la teva vida!
     
    Car s’han trencat els lligams,
    s’ha perdut la confiança;
    encara que pogués saber i dir
    el destí que m’espera,
    m’hauria d’acomiadar i caminar,
    com una vídua, afligit,
    sense poder-me adreçar mai,
    enlloc, a ningú!
     
    No et quedis enganxat al sòl,
    arrisca’t, arrisca’t endavant!
    El cap i el braç plens de joia
    es troben bé a tot arreu;
    allà on gaudim del sol,
    ens veurem lliures de preocupacions;
    perquè el podem recórrer, alegres,
    és el món tan gran!
  • (Lied, Op. 3/4, Marburg o Windischgraz, setembre 1875, perdut)
    (Arranjament per a cor, Op. 4/1, perdut)