Das Wirtshaus
Auf einen Totdtenacker
Hat mich mein Weg gebracht.
Allhier will ich einkehren:
Hab’ ich bei mir gedacht.
Ihr grünen Todtenkränze
Könnt wohl die Zeichen sein,
Die müde Wandrer laden
In’s kühle Wirtshaus ein.
Sind denn in diesem Hause
Die Kammern all’ besetzt?
Bin matt zum Niedersinken
Und tödlich schwer verletzt.
O umbarmherz’ge Schenke,
Doch weisest du mich ab?
Nun weiter denn, nur weiter,
Mein treuer Wanderstab!
La fonda
El meu camí m’ha portat
fins a un cementiri,
i he pensat entre mi:
aquí vull pernoctar!
Verdes corones funeràries,
podríeu ésser molt bé els signes
que inviten els caminants cansats
a entrar en la gelada fonda!
És que en aquesta casa
estan ocupades totes les cambres?
Estic extenuat fins al desmai
i seriosament ferit de mort.
Oh, cantina cruel,
em refuses malgrat tot!
Doncs endavant, endavant,
Mon fidel bastó!