Der stürmische Morgen
Wie hat der Sturm zerrissen
Des Himmels graues Kleid!
Die Wolkenfetzen flattern
Umher in mattem Streit.
Und rothe Feuerflammen
Ziehn zwischen ihnen hin.
Das nenn’ ich einen Morgen
So recht nach meinem Sinn!
Mein Herz sieht an dem Himmel
Gemalt sein eignes Bild –
Es ist nichts als der Winter,
Der Winter kalt und wild.
El matí tempestuós
Com ha destrossat la tempesta
el vestit gris del cel!
Naveguen al meu voltant en dèbil lluita
els núvols esquinçats,
i flames de foc vermell
fulguren entremig:
d’això en dic un matí
adequat als meus sentiments!
El meu cor veu emmirallada
en el cel la seva imatge...
No hi ha res com l’hivern,
Dun bon hivern, fred i salvatge!