Poema original
08. Ich fuhr über Meer
Ich fuhr über Meer,
Ich zog über Land,
Das Glück, das fand
Ich nimmermehr.
Die andern umher
Wie jubelten sie! –
Ich jubelte nie!
Nach Glück ich jagte,
An Leiden krankt ich;
Als Recht verlangt ich,
Was Liebe versagte.
Ich hofft und wagte–
Kein Glück mir gedieh,
Und so schaut ich es nie!
Trug ohne Klage
Die Leiden, die bösen,
Und dacht, es lösen
Sich ab die Tage,
Die fröhlichen Tage,
Wie eilen sie!–
Ich ereilte sie nie!
Poema en català
08. Vaig viatjar per mar
Vaig viatjar per mar,
vaig anar per terra,
però la felicitat
no l’he trobada mai.
Com els altres s’alegraven
al meu voltant!...
Jo no m’alegrava mai!
Cercava la felicitat,
malalt de tots els mals;
anhelava amb ansietat
el que l’amor em negava.
Esperava, m’arriscava...
Cap felicitat m’arribà,
no m’arribarà mai!
He suportat sense queixes
totes les desagradables penes,
pensant que algun dia
m’arribarien els moments
de felicitat.
Com s’apressen!...
No m’arribaran mai!