Manuel Capdevila i Font
musicògraf
SIgnaturaMC 500
  • Obra: 15. Sagt ihm, daß er zu mir komme
  • Compositor: Hugo Wolf
  • Poeta: Paul Heyse
  • Poeta (VO): Anònim
  • Cicle: II. Weltliche Lieder
  • Poema original
     
    15. Sagt ihm, daß er zu mir komme
     
    Sagt ihm, daß er zu mir komme,
    Denn je mehr sie mich drum schelten,
    Ach, wie mehr wächst meine Glut!
     
    O zum Wanken
    Bringt die Liebe nichts auf Erden;
    Durch ihr Zanken
    Wird sie nur gedoppelt werden.
    Sie gefährden
    Mag nicht ihrer Neider Wut;
    Denn je mehr sie mich drum schelten,
    Ach, wie mehr wächst meine Glut!
     
    Eingeschlossen
    Haben sie mich lange Tage,
    Unverdrossen
    Mich gestraft mit schlimmer Plage.
    Doch ich trage
    Jede Pein mit Liebesmut,
    Und je mehr sie mich drum schelten,
    Ach, wie mehr wächst meine Glut!
     
    Meine Peiniger
    Sagen oft, ich soll dir lassen,
    Doch nur einiger
    Wolln wir uns ins Herze fassen.
    Muß ich drum erblassen
    Tod um Liebe liebluch tut,
    Und je mehr sie mich drum schelten,
    Ach, wie mehr wächst meine Glut!
  • Poema en català
     
    15. Digueu-li que vingui a mi
     
    Digueu-li que vingui a mi,
    car com més em castiguen,
    ai, més creix la meva ardor!
     
    Oh, per flaquejar
    l’amor no porta res a la Terra;
    amb les baralles
    només farà que doblar-se;
    no aplacarà
    la ira dels envejosos;
    car com més em castiguen,
    ai, més creix la meva ardor!
     
    Tancada
    m’han tingut molts dies,
    incansables
    m’han castigat amb grans turments.
    Però jo suporto
    totes les penes amb amorosa força,
    i com més em castiguen,
    ai, més creix la meva ardor!
     
    Els meus torturadors
    diuen sovint que t’haig de deixar,
    però només un de sol
    en volem admetre en el nostre cor.
    Per això hauré de morir.
    Dolça és la mort per amor,
    a com més em castiguen,
    ai, més creix la meva ardor!
  • Poema en versió original
     
    ¡Decidle que venga á ver,
    Que cuanto mas me riñen
    Tanto mas crece el querer!
     
    Al amor firme
    No basta ninguna fuerza,
    Y el reñirme
    Mas me la dobla y esfuerza.
    Que se destuerza
    Cuidado podeis perder:
    Que cuantao mas me riñen
    Tanto mas crece el querer!
     
    Encerrada
    Dos veces ya me han tenido,
    Castigada
    Y aun asperamente he sido
    Y no han podido
    Mi amor tan firme mover:
    ¡Que cuanto mas me riñen
    Tanto mas crece el querer!
     
    Con mil ronces
    Que os aborrezca me ruegan,
    Mas entónces
    Mucho mas amor me pegan,
    Y si a mí llegan
    En ser por vos es placer:
    ¡Que cuanto mas me riñen
    Tanto mas me crece el querer!
  • (Lied, Perchtolsdorf, abril 1890)