Poema original
19. Trau nicht der Liebe
Trau nicht der Liebe,
Mein Liebster, gib acht!
Sie macht dich noch weinen,
Wo heut du gelacht.
Und siehst du nicht schwinden
Des Mondes Gestalt?
Das Glück hat nicht minder
Nur wankenden Halt.
Dan rächt es sich bald;
Und Liebe, gibt acht!
Sie macht dich noch weinen,
Wo heut du gelacht.
Drum hüte dich fein,
Vor törigem Stolze!
Wohl singen im Mai’n
Die Grillchen im Holze;
Dann schlafen sie ein,
Und Liebe, gibt acht!
Sie macht dich noch weinen,
Wo heut du gelacht.
Wo schweifsts du nur hin?
Laß Rat dir erteilen:
Das Kind mit der Pfeilen
Hat Possen im Sinn.
Die Tage, die eilen,
Und Liebe, gibt acht!
Sie macht dich noch weinen,
Wo heut du gelacht.
Nicht immer ist’s helle,
Nicht immer ist’s dunkel;
Der Freude Gefunkel
Erbleichet so schnelle.
Ein falscher Geselle
Ist Amor, gibt acht!
Sie macht dich noch weinen,
Wo heut du gelacht.
Poema en català
19. No et fiïs de l’amor
No et fiïs de l’amor,
estimat, atenció!
Et farà plorar
on avui rius.
No veus decréixer
la faç de la lluna?
La felicitat no té un aspecte
menys indecís.
I aviat es venja;
i l’amor, atenció!,
et farà plorar
on avui rius.
Per això, protegeix-te
dels necis orgullosos!
Canten molt bé al maig
els grills del bosc,
però després s’adormen,
i l’amor, atenció!,
et farà plorar
on avui rius.
On vas erràtic?
Deixa que et doni un consell:
L’infant amb les fletxes
té males passades.
Els dies passen ràpids,
i l’amor, atenció!,
et farà plorar
on avui rius.
No sempre és clar,
no sempre és fosc;
les guspires de joia
s’apaguen de pressa.
Un fals company
és Cupido, atenció!,
et farà plorar
on avui rius.